ਇਨਟਾਇਸਾਈਟੋਪਲਾਸੈਮਿਕ ਸਪਰਮ ਇੰਜੈਕਸ਼ਨ (ਆਈਸੀਐਸਆਈ)

ਇੱਕ ਰਵਾਇਤੀ IVF ਚੱਕਰ ਵਾਂਗ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਅੰਡੇ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਅੰਡਾਸ਼ਯ ਨੂੰ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹਾਰਮੋਨ ਥੈਰੇਪੀ ਕਰਵਾਉਣੀ ਪਵੇਗੀ। ਇਸ ਪੜਾਅ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਰੂਟੀਨ ਅਲਟਰਾਸਾਊਂਡ ਸਕੈਨ ਅਤੇ ਖੂਨ ਦੇ ਟੈਸਟਾਂ ਨਾਲ ਨੇੜਿਓਂ ਨਿਗਰਾਨੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ ਕਿ follicles (ਤਰਲ ਨਾਲ ਭਰੀਆਂ ਥੈਲੀਆਂ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅੰਡੇ ਬਣਦੇ ਹਨ) ਕਿਵੇਂ ਵਧ ਰਹੇ ਹਨ।

ਸਕੈਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਸੰਕੇਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਕਿ follicles ਇੱਕ ਢੁਕਵੇਂ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਵਧ ਗਏ ਹਨ, ਤੁਹਾਡਾ ਡਾਕਟਰ ਅੰਤਮ ਟੀਕੇ ਤੋਂ 34 ਤੋਂ 36 ਘੰਟਿਆਂ ਬਾਅਦ ਅਤੇ ਓਵੂਲੇਸ਼ਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਅੰਡੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਨੂੰ ਤਹਿ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਨਰਲ ਅਨੱਸਥੀਸੀਆ ਦੇ ਨਾਲ ਬੇਹੋਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ follicles ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਅਲਟਰਾਸਾਊਂਡ ਜਾਂਚ ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਨੀ ਵਿੱਚ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਫਿਰ ਅੰਡੇ ਇੱਕ ਬਰੀਕ ਸੂਈ ਜਾਂ ਕੈਥੀਟਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਕੇ ਅੰਡਾਸ਼ਯ ਤੋਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਕਈ ਅੰਡੇ ਕਟਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਰੇ ਅੰਡੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਉਪਜਾਊ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।

ਅੰਡੇ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆ ਦੇ ਦਿਨ ਪੁਰਸ਼ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਵੀਰਜ ਦਾ ਨਮੂਨਾ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਕੁਝ ਸਥਿਤੀਆਂ ਵਿੱਚ, TESA ਜਾਂ PESA ਦੁਆਰਾ ਸਰਜੀਕਲ ਸ਼ੁਕ੍ਰਾਣੂ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਦੀ ਲੋੜ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਆਂਡੇ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਗਰੱਭਧਾਰਣ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰੇਕ ਅੰਡੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇੱਕਲੇ ਸ਼ੁਕ੍ਰਾਣੂ ਨਾਲ ਟੀਕਾ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਭਰੂਣਾਂ (ਉਪਜਾਊ ਅੰਡੇ) ਨੂੰ ਪ੍ਰਯੋਗਸ਼ਾਲਾ ਵਿੱਚ ਸੰਸ਼ੋਧਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਿਕਾਸ ਦਰ (ਵੰਡਣ ਦੀ ਸਮਰੱਥਾ) ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸ਼੍ਰੇਣੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਤੁਹਾਡੀ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਵਾਧੂ ਪ੍ਰਕਿਰਿਆਵਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸਹਾਇਕ ਲੇਜ਼ਰ ਹੈਚਿੰਗ, ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਮਪਲਾਂਟੇਸ਼ਨ ਜੈਨੇਟਿਕ ਟੈਸਟਿੰਗ ਦੀ ਵੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਹਾਰਕ ਭਰੂਣ ਚੁਣੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਲਟਰਾਸਾਊਂਡ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਅਧੀਨ ਇੱਕ ਪਤਲੇ ਕੈਥੀਟਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿੱਚ ਜਮ੍ਹਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਚੱਕਰ ਤੋਂ ਵਾਧੂ ਭਰੂਣਾਂ ਨੂੰ ਅੰਡਕੋਸ਼ ਉਤੇਜਨਾ ਦੀ ਲੋੜ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਟ੍ਰਾਂਸਫਰ ਕਰਨ ਲਈ ਫ੍ਰੀਜ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।